साक्षरता म्हणजे साक्षर असणे, म्हणजेच, वाचण्याची आणि लिहिण्याची क्षमता असणे. वेगवेगळ्या देशांमध्ये साक्षरतेचे भिन्न मानक आहेत. नॅशनल मिशन ऑन एज्युकेशन ऑफ इंडियाच्या म्हणण्यानुसार , एखाद्या व्यक्तीला त्याचे नाव लिहिण्याची आणि वाचण्याची क्षमता असल्यास ती साक्षर मानली .
स्वातंत्र्याच्या वेळी भारताचा साक्षरता दर फक्त बारा (१२%) टक्के होता, तो वाढून सुमारे सव्वाष्ट (%%) टक्के झाला आहे. पण आताही जगातील सामान्य दरापेक्षा (पंचेचाळीस टक्के) भारत खूपच मागे आहे. जगातील सर्वाधिक निरक्षर लोकसंख्या भारतात आहे.
🌺भारताची सद्य स्थिती खालीलप्रमाणे :-
पुरुष साक्षरता: ऐंशी टक्के (%२%)
महिला साक्षरता: पंच्याऐंशी टक्के (45%)
सर्वोच्च साक्षरता दर (राज्य): केरळ (टक्केवारी ९ ४%)
किमान साक्षरता दर (राज्य): बिहार (चौसष्ट टक्के%%)
सर्वाधिक साक्षरता दर (केंद्र शासित): लक्षद्वीप (नव्वद टक्के 92%)
जेव्हापासून भारताने शिक्षणाच्या अधिकाराची अंमलबजावणी केली, तेव्हापासून भारताचा साक्षरता दर खूपच वाढला आहे. केरळ हिमाचल, मिझोरम, तामिळनाडू आणि राजस्थानमधील मोठ्या बदलांमुळे या राज्यांचे कामकाज उलट झाले आहे आणि जवळजवळ सर्व मुले आता तिथेच शिक्षण घेत आहेत. शिक्षण ही बिहारमधील सर्वात मोठी समस्या आहे. तेथे दारिद्र्याचे प्रमाण इतके जास्त आहे की लोकांना रोटी कपड्यांसारखे घर आणि मूलभूत गरजा मिळणे अशक्य आहे.
🌺साक्षर कोण आहेत? 🌺
भारतीय कायद्यानुसार या सूत्रानुसार ज्यांना सुशिक्षित म्हणून गणले जाते ते स्वत: वर स्वाक्षरी देखील करू शकतात, आणि पैसे कसे बुक करावे किंवा ते कसे समजून घ्यावेत किंवा हे दोन्हीही माहित असू शकतात.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा